ادبیات انقلاب اسلامی و فرهنگ اقتباس
کد مقاله : 1024-CNF
نویسندگان
سعیده غلامی هوجقان *
دانشگاه هنر
چکیده مقاله
ریسکِ اقتباس در‌میان سینماگران غربی (با لحاظ تمام نقدهای موافق و مخالف و آثار هیجانی مثبت و منفی) تا حد زیادی جا افتاده و با شناخت عوامل درونی و بیرونی مؤثر در موفقیت و عدم موفقیت، تبدیل به یک عادت و فعالیت مستمر شده و در مقام یک امر آگاهانه و روتین ظاهر می‌شود که در اینجا از آن با نام «فرهنگ اقتباس» یاد می‌کنیم. یکی از نظریه‌های مربوط به ایجاد انگیزش، هیجان و مستمر بودن در کار، نظریه اسناد است. این نظریه، به تبیین و تشریح ادراک افراد از علل وقایع می‌پردازد. در این نظریه، توجیهات فرد/ افراد، در مواضع موفقیت و شکست مطرح می‌شود. هدف از پژوهش حاضر این است که ببینیم کم‌رنگ بودن اقتباس‌های سینمایی ایران از ادبیات انقلاب اسلامی تحت‌الشعاع چه موضوع‌هایی اعم از فردی و اجتماعی قرار گرفته است. با نگاه به جریان‌شناسی اقتباس در سینمای وطنی، به‌نظر می‌رسد که جریان اقتباس در ایران منقطع بوده و ما در کشورمان فرهنگی پیوسته به نام «فرهنگ اقتباس» نداریم. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد توجیهات دو وجهۀ بیرونی و درونی دارد. اغلب صاحب‌نظران، نبود و یا کمرنگ بودن قوانین و شیوه‌نامه‌های مدون و همچنین نبود مراکز و فضاهایی برای همفکری و تعامل نویسندگان انقلاب اسلامی و فیلمسازان را، از عوامل ایجاد نشدن هیجان و انگیزش در این مسیر و در نتیجه رکود اقتباس از ادبیات انقلاب اسلامی می‌دانند
کلیدواژه ها
اقتباس، ادبیات انقلاب اسلامی، نظریۀ اسناد، فرهنگ اقتباس
وضعیت: پذیرفته شده